ζησε η δραπετευσε

Πασχω απο αναρχοαυτονομο εγωτισμο , χωρις παρενεργειες στον ερωτισμο μου

νοιωθω παντα τον Φλεβαρη στις φλεβες μου , κουτσο , να περπατα…
σαν αρσενικη μυγα που ζει 29 μερες
οσο ενα φεγγαρι να γεμισει και να χαθει στον ξαστερο ουρανο
μιας τουαλετας νησιωτικης , με τρυπα στην ακρη του μαντροτοιχου
με θολωτη σκεπη κι ενα αστρικο παραθυρι σε θεα ψυχης...
...
Μπορεις να δεις την καπνα των ξυλων που καιγονται την νυχτα;
την χωματερη που ολο και μεγαλωνει μεσα στο δασος;
Αν ακομα μπορεις να μυρισεις... μοιραζε μοιρολογια
Δολοφόνος-εκτελεστης είμαι των ενστικτωδων μου εντολων
Η ψυχη μου δεν αλαφραινει κατω απο καλωδια υψηλης τασης
που λεμφαδενες θεριζουνε σε ακτινα πεντε χιλιομετρων
Ισως γι αυτό ακομα φτιαχνουν απο κατω δημοτικα σχολεια οι ειδικοι
για να ειναι σιγουροι , ισως παλι ν' αγαπουν περισσοτερο τα σκουληκια
τα σκουληκια …
...
Αρριστερη κυβερνηση που ηρθε , ειδε και θα φυγει αφήνοντας μας στα τσακαλια
Η περιστερα δεν ειχε τον ερωτισμο να χαστουκισει τ' απονερα
μα και ν' αγαπησει τον Κανενα γι' αδελφο...της αρκουν τα γελια στην γαλαρια
...
Ασ' την ψυχη ελευθερη! ...κανεναν μην πιστευεις!
μοναχα τη Γαια φροντιζε και τις γλαστρες σου , τις σκεψεις σου
παντα ποτιζε και κρατα τα ζιζανια τους μακρια απ'την ψυχη σου
καλυτερα με τα ονειρατα γυμνος , παρα να εντρίβεις πασσαλοπηγματα
μες την πνοη σου...
...
Ο Χρονος υπερπολυτιμος σαν κανονιζω τις λεπτομερειες της κηδειας μου
κουτση μυια που ονειρευεται ν'αλλαξουνε τα πραγματα σ' επτα βδομαδες
Μια μερα ομως οι επιστημονες θ'ανακαλυψουν την επιμηκυνση της ζωης
και θα δω την Σεληνη για δευτερη φορα ολογιομη
στις κληματαριες του Απεραντου!...
...
Χερια σ'αγγαλιαζουνε...σε σφιγγουν με αγαπη;
στα δαχτυλα τους εχουνε τους ροζους του φτυαριου;
η παλι της πενας που 'γραψε , ας εχεις το φεγγαρι
για οδηγο , μα ζησε η δραπετευσε...