Πέμπτη, Ιανουαρίου 03, 2019

παιδι




Ένα ρινισμα χαρας παιδιου
να νιώσω , να ηχησει
να σφηνωθεί στην ακρη 
του μυαλου
και τιποτε στον κοσμο
να μην το εκουνησει

Ένα χαμογελο να μου χαρισεις
μα να 'ναι ολο δικο μου
στην μυτη μου να το 
κολλησεις
για ν' αγαπησω ο χαζος 
τον εαυτο μου





Μια αγκαλια να μου ζητήσεις
με διάπλατα τα χερια
να χωρουν την προσμονη
και να πετάξουμε μαζι αν το θελήσεις
η το παπακι σου να γινω...η παιδι.

Τρίτη, Ιανουαρίου 01, 2019

Ο ψιθυρος για σενα

Tης φυσης την μαραμενη αληθεια 
σαν κοιτας στις συνοχες , 
καθως λεπτενουνε φανερώνοντας αιτιες




που λευτερες απομακρύνονται 
κι οσες ξαναγυρνουν
και σ' ακουμπουν στους ωμους
συμπτωση σου ψιθυριζουν γελαστα 
μα εσυ ο ιδιος γνωριζεις , 
πως δεν διαλεχτηκαν για σενα
...
Ο Ψιθυρος
αυτος που σεργιανιζει μεσα σου 
απ' οταν ανοιξες τα ματια σου
αυτος που προυπηρξε των αιτιων
που δεν χειραγωγηθηκε , μα μονο εσυ το ξερεις
αυτος που δεν σωπαινε , ουτε και στις χαρες σου

προετοιμαζοντας σε ,ο αγραμματος εγω , 
να επιλεξεις το Σχισμα της Ζωης σου
Αφηνεται να παρασυρθει , 
σαν ξεγυμνωνει την παραιτηση
φτυνοντας την φτηνια καθε πεπρωμενου , 
σαν δεν αντεχεις τον Σταυρο σου να σηκωνεις , 
σαν δεν γεννας στα ψεμματα , μικρες αληθειες
που αφροντιστες ποτε τους να μην μεινουν , σαν μεγαλωσουνε ν' ανθιζουνε βλαστημιες
Σ' αυτον που σ' αφηνει μια στιγμη -πια καθε χρονο τετοια μερα-
για να μπορει τ' ονειρο να χαρει , στην σκεψη του ν' αγιαζει η φοβερα
καθως στους αλλους ψιθυρους γελα , σαν χαιρετα αγαπημενους , αγαπα
και επιστρεφει μ' εναν αλλονε αερα , εκεινον που γνωριζεις πια κι αποζητας...
...
Την καλοσυνη που περισσεψε σκορπας
μερεμετιζεις , της Αγαπης ο γουλας
-μου ψιθυριζει- ειναι για σενα...
Εκεινη η παλια ευχη μετρα , καθως πια αφωνα με χαιρετα
και με συνθλιβει...
Με ψιθυρο πορευεσαι αλλουνου
δεν ξεχρεωνεται ποτε με σοφιστειες
μοναχα στενοχωριες τον κερνας
κι αυτος ρισκαρει , δεν τον ξεγελας
να ξελογιαζει τις αιτιες...
για σενα...