ασκηση αγαπης

Αν ο ερωτας κεντησει την καρδια σου

θα'ρθει παθος να ξυπνησει τα φιλια σου

κι αν η ζηλια θα δειπνησει αναμεσα μας

η αγαπη θα την διωξει απο κοντα μας

Αφου η αγαπη σε ριχνει στο κενο

κι αυτη παλι σε πιανει στον αερα

στην αγκαλια της θελω να βρεθω

σ'ενα γκρεμο , με δειλι , στην Καλντερα

Δεν υπαρχει αγαπη διχως πονο

βουλιαξε μεσα της , για να δεχτεις

την ικανοποιηση , τον δρομο

θα σου τα μαθει , πνιγεις δεν πνιγεις...

Λουζεται με δακρυα και γαλα

η λαμψη της φωτιζει τις σκιες

ομως καταβροχθιζει ολα τ'αλλα

Θυσια την φωναζουν οι γριες...

Κι οσο τα χρονια θα περνουν ψιθυριστα

ο ερωτας μας ψαροκαικο που αντεχει

στην Σοροκαδα , σε φουρτουνες στ' ανοιχτα

εκει ειν' η Αγαπη , καπετανιος που προσεχει... 

Λιωσε τον εαυτο σου στην φωτια της
ωσπου να βγεις λεπτος , σαν τριχα απ' τα μαλλια της
να' χεις ξεκαθαρη ματια , στο δολωμα της
κι ισως κριθεις καταλληλος να "κλεψεις" την καρδια της ...