Η αρνηση της ελξης καθε ιδεας ουτοπικης ,
μοιαζει με φαρο ακρωτηριούπου σωζει απο τα βραχια , μ' αλλοτε στελνει τις ιδεες
στις ξερες της γραφης
Η της ερημου οαση , με χαρουπιες , με φοινικες
κι ενα πηγαδι με μια σιγλα για νερο ,
διχως σχοινι...
Κινουμενο συνορο ο οριζοντας και σαν επαναπαυεσαι στενευει
ισα με την αυρα μας μικραινει , μ' αν συμπεριλαβεις περιπετεια
πειραμα η αινιγμα , ο κοσμος διαστελλεται με αίτια...
Δεν ειναι αγωνας αναμεσα στης ζωης την σταση κι αντιληψεων υπαρξης
μια και ποτε δεν αφανιζεται , δεν ειναι αγωνας που κυριαρχεις
μια και ποτε δεν υποτασσεται , στον εγωισμο
οσο τ' ονειρο
μπορει κι αναπολει...
* απο πινακα του Zdzisław Beksiński
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου