το βαδισμα

 Η μόνη μου επιθυμία είναι πια

καμμια πεθυμια

άργησα...

Ένα άγγιγμα μονάχα στην Άβυσσο

για ένα τυφλό χαμόγελο της

Η προπαγάνδα των πολιτικών

μ' αρρωσταινει

σαν με συναντα στο σκότος

Δεν ξεχνώ

αν τα κύτταρα το επιτρέπουν

Το έσω φως αρκεί

- καμμια αλλαγή -

μα ισορροπώ στο χάος

Ακόμα κατέχω την τέχνη του βαδίσματος

Λευτερος

ένα βήμα μπροστά

προς μια κατεύθυνση 

που ποτέ δεν απομακρυνεται

από τις ίντριγκες που σχεδιάζουν

ανθελληνες

Σ' αυτό το βάδισμα κανένας δεν λείπει

πνιγμένος στην αδιαφορία και στις ανάγκες

απόμακρος

κρατας μετά βίας την ψυχή σου

μην αποκολληθεί

μην αποχωριστεί

μέχρι το επόμενο βήμα...